Koszyk pełen… Skarpet

Dawno, dawno temu, mama prała skarpetki. A że rzadko używała odkamieniacz to zaległy się jej w pralce rekiny. A jak wszyscy wiemy, rekiny bardzo lubią skarpetki. A mama mając nadzieje że w końcu znajdzie drugą zaginioną sztukę  zbierała te nieszczęsne skarpetki do pudełka. Zbierała tak długo aż okazało się że zaginione brakujące  sztuki się nie odnajdą (pralkowe rekiny są naprawdę żarłoczne).

http://www.realistic.pl/23149/pralkowy_rekin.html

Jednak mała mysz będąca córeczką mamy miała pomysł na zagospodarowanie pojedynczych skarpet. 

 

Chyba wiecie o czym będę pisać. Moja przygoda z Montessori zaczęła się właśnie od koszyków. Mając znudzone 5 miesięczne dziecko zaczęłam szukać w sieci „tanich a właściwie darmowych domowych” sposobów na jej  zabawienie. Sara właśnie zaczęła raczkować i wszędzie jej było pełno. Zabawki jakie miała po mimo ich ciągłej wymiany zaczęły ją nudzić. A kupując codziennie nową bym zbankrutowała. Tak trafiłam na Treasure Basket/box czyli polskie koszyki ze skarbami. Pierwszy jak zrobiłam był zrobiony z kuchennych akcesoriów.

Tak zaczęła się nasza przygoda z Montessori.

 O samej Marii Montessori i jej metodzie będę pisać w przyszłości. Również z czasem do poniższej notki zostaną załączone zdjęcia naszych koszyków (niestety rekiny pralkowe działają też w aparatach i przypadkiem zjadły już zrobione zdjęcia).

Tematyka koszyków może być dowolna:

- od materiałów z jakich są zrobione przedmioty
np. drewniane, metalowe, szkło
- kolorów (i tych jednokolorowych jak i tęczowych)
- w zależności od kształtów; np. Kule/koła, kwadraty itp
- Faktur
-wg. tematyki (czyli wszystko co chcemy) u mnie był temat skarpet i kuchenny

Ogranicza nas tylko nasza wyobraźnia i zawartość naszego mieszkania.


Czasem niewiele trzeba by dziecko mogło mieć niezłą zabawę.

U nas kolejnym sposobem i wspaniałą metodą zajęcia czasu już 7 miesięcznemu dziecku jest oglądanie co się dzieje za oknem. A że nasze ogrody mają  aż 35 metrów to naprawdę dużo się dzieje.
A to tata rozmawiający przez telefon.

Oraz ulubiony towarzysz zabaw mojej córeczki. Oglądanie go przez szybę jest bardzo zbawienne dla jego futra.  Czasem niestety jest poznawany z bardzo bliska*

*oczywiście pod czujnym okiem mamy.